Çürük Vişne Serisi. Asrın, genç kızın sıkışıp kaldığı bu kapanda çaresizce attığı sessiz çığlıklarını işitmişti. Fakat bir sorun vardı. Genç adam yaralı bir aslan gibiydi; sert, hırçın ve etrafı duvarlarla kaplı.
Çürük Vişne Serisi
Veca
Yazar: Emine Tavuz
Yayınevi: Epsilon Yayınevi
Sayfa Sayısı: 608
Esila, kirpik uçlarından dudaklarındaki tebessüme kadar acıdan yoğrulmuş bir kızdı. Bedenine atılan darbeler ruhunda çok büyük yaralar açmıştı. Sömürülecek tek bir yeri bile kalmadığı halde bu eziyeti çekmek zorundaydı. Ta ki Asrın’a kadar.
Asrın, genç kızın sıkışıp kaldığı bu kapanda çaresizce attığı sessiz çığlıklarını işitmişti. Fakat bir sorun vardı. Genç adam yaralı bir aslan gibiydi; sert, hırçın ve etrafı duvarlarla kaplı.
Esila, onunla tanıştığında ruhuna daha fazla acı bulaştıracaktı belki de ama tek bir an bile pişman olmayacaktı. Çünkü geçmişin, sırtlarında açtığı yaraları koparıp atmak o kadar kolay olmasa da ikisi de yalnızca birbirleri sayesinde iyileşebileceklerini fark ettiklerinde, bolca acı vaat eden hastalıklı bir ilişkinin temelleri çoktan atılmıştı.
Bitti sandıkları yerden başlayan, başladığında çoğalan, çoğaldıkça şiddetlenen bu yangın onların hem kurtuluşları hem de bitişleri olacaktı.
“Kurtarılmaya ihtiyacımız var. Asrın, bizi kurtar! Beni ve çocukluğumu kurtar!”
Veryansın
Yazar: Emine Tavuz
Yayınevi: Epsilon Yayınevi
Sayfa Sayısı: 440
Yangın, şimdi daha şiddetli…
Kıvılcım, Asrın ve Esila’nın içine ilk kez, bir gece yarısı düştüğünde, yeni başlayan bir hikâyenin iki kırık çocuğuydular. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi ama olması gerekene yakın devam ediyordu.
Ta ki o güne kadar.
Zaman onları birbirine ilikleyen bir mekanizmaya dönüşmüşken, Esila Karam yaşadıklarının gazabına uğradı ve bir gün, tavana baktığında gördüğü şey kendisi oldu.
Önce yansımaları, tavandan ona baktı.
Sonra kâbusları, onu gece yarıları uykularından etti.
Ve sanrıları, baktığı her yerde, görmekten korktuğu şey oldu.
Esila Karam, annesiyle babasının beraber işlediği bir cinayetti artık.
“Belki gittiğimizde seni biraz daha mahvederim, biraz daha hırpalanırsın ama beraber oluruz. Beraber uyur, beraber ayılırız. Benimle uyumayı seviyorsun değil mi?”
”BİZ SENİNLE YIKIK ŞEHRİN KIRIK ÇOCUKLARIYIZ.”
Viran
Yazar: Emine Tavuz
Yayınevi: Epsilon Yayınevi
Sayfa Sayısı: 512
Bu bir intihardı,
Ölene kadar ikisi de fark etmedi.
O gün, Esila Karam kendi gerçeğiyle yüzleştiğinde ve bunu akıl almaz bir acı takip ettiğinde, bir saksının içinde günbegün ölen bir çiçeğe benzemeye başlamıştı.
Su yoktu,
Güneş yoktu.
Ölüyordu, duyan yoktu.
Elinde bir bıçak tutuyordu, gören yoktu. Zihnindeki hastalığı herkesten saklayabileceğine inanarak elindeki bıçakla Asrın’a koşmaya devam etti ama ne Asrın o bıçağı görecek kadar normaldi ne de Esila bıçağı tuttuğunu farkında olacak kadar sağlıklıydı.
Sırlar ortalığa saçıldığında,
Kıyamet koptuğunda,
Ve o bıçak, beklenen kanı sızdırdığında,
Adına ayrılık verdikleri bir ölüm yaşandı.
Oturdu, tüm bulutlar buna ağladı.
“Uslanmaz bir şekilde
acı verici olan hatıralarım,
bir tek senin koynunda
kayba uğruyor, sevgilim.
Ve biliyorum ki artık
kanatlara ihtiyacım yok, çünkü uçmak istemiyorum, beni uçurmanı istiyorum; kanatlarınla.”
Viata
Yazar: Emine Tavuz
Yayınevi: Epsilon Yayınevi
Sayfa Sayısı: 472
Gidişler geri dönüşler içindi ama geri dönüldüğünde her şey aynı kalır mıydı?
Günler geçse, haftalar, aylar…
Kış bitse, mevsimlerden bahar olsa, bir mucize gerçekleşse…
Asrın, Esila’ya dönse…
Esila için büyük hasret yalnız kaldığı o gece başladı ve saatler, günler, haftalarca devam etti. Zamanını, saksının içindeki solmuş bir bitki kadar mutsuz geçirdi ve arkadaşlarının dahi kendisi için yapabileceği bir şey kalmadı. Yağmurlar yağdı, mevsimler değişti, çiçekler açtı ama Asrın olmayınca Esila için her mevsim kış kaldı.
Ve günü geldiğinde o mucize gerçekleşti, bahar oldu.
Fakat baharın gelişi fırtınaların kopmasına engel olamadı.
Bazı aşklar bu fırtınaların üzerinden gelir, fırtınayla başa çıkabilir, son bulmadan yoluna devam eder. Onların aşkı da böyleydi. Mehtap tepede yükselirken iki kalp bir olup titrer ve fırtına ne kadar büyük olursa olsun Asrın ile Esila’ nın yüreğinden hep aynı şey geçer: Seni seviyorum.
Veda
Yazar: Emine Tavuz
Yayınevi: Epsilon Yayınevi
Sayfa Sayısı: 496
“Kalbinin atışını duyuyorum ve bu şarkının benim için çaldığını biliyorum. Mutluyum Asrın.”
Birbirlerini buldukları gece değişmeye başlayan hayatları, Asrın’ın Esila’ya sorduğu soruyla yol ayrımına sürüklenmişti.
Sahip oldukları o derin aşkın ışığında geçen günler, bilinmezliğe doğru evrildiğinde ise hayat son kozunu oynamak için hazırlanmıştı.
Kurtulmak istediklerinde bile yakalarını bırakmayan anıları peşlerinden gelip ardı ardına felaketler yaşanmasına sebep olunca, kaçınılmaz son gerçekleşti; yaşanması hiç de sürpriz olmayan acılar sonrasında ödenen bedellere rağmen ruhlarında sönmeyen aşkın ateşiyle bir karar vermek zorunda kaldılar.
Ya onları rahatsız eden hayaletlere mahkûm olacaklar ya da sahip oldukları en değerli duyguların izinden giderek, kendi dünyalarında, kendi elleriyle ektikleri papatyalarla yaşayacaklardı.
“Bu şarkı senin sevgilim, dans et.”
