İthaki Bilimkurgu Klasikleri Serisinden bir kitapla karşınızdayım. Kitap 1896 yılında H. G. Wells tarafından yazılmış. O yıllarda bu denli etkileyici bir roman yazmak çok büyük iş. Çok büyük hayal gücü. Hayvan insanların tasviri de oldukça güzel.
Günümüzde hayvanların klonlanması gündem oluşturuyorken o yıllarda neler olmuş da bu kadar dikkat çekici bir konu seçmiş olabilir? Hayvan kullanılan deneylere bir gönderme mi yapmak istemişti acaba? Yapılan deneyler o hayvan türünün nüfus yoğunluğunu azalttığına, kalıcı hasar bıraktığına dikkat çekmek mi istemişti?
Hikayeye dönecek olursak; Edward Prendick kendi başına gelenleri anlatıyor. Benim en sevdiğim şey de birinci tekil kişi anlatımıdır. Bu kitabı sevmeme sebep olan özelliklerden birisi anlatımıydı. Akıcıydı. Anlaşılırdı. Bölümler arası kopuk bir sahne yoktu.
Edward Prendick nereye gittiği belli olmayan bir gemide seyahat ediyor. Gemi kaza yapıyor ve tek kurtulan insan Prendick oluyor. Prendick başka bir gemi tarafından kurtarılıyor ve Doktor Moreau’nun adasına getiriliyor. Hikayemiz bu kısımdan sonra heyecanlanıyor. Doktor Moreau’nun yanında Montgomery adından başka bir karakter daha var. 3 insan karaktere karşı hayvan-insanların arasında geçen macerayı dinliyoruz Prendick’in ağzından.
Doktor Moreau kendisini cerrahiye adamış bir adam. Hayvanların sahip olduğu uzuvları körelttikten sonra insan uzuvlarını hayvanların vücuduna yerleştiren bir psikopat(!).
Psikopat diyorum çünkü bu normal bir insanın yapacağı bir şey değil.
Hayvan insanların kontrolünün kolay olması için bir kanun yaratıldığını ve bu kanun sayesinde Doktor Moreau ve Montgomery’nin adadaki kontrolü sağlayabildiği bir dünyayı öğreniyoruz Prendick’in anıları sayesinde.
Hikaye bu şekilde gelişiyor ve ilerliyor. Mutlu bir sonu yok kitabın. Zaten yapılan deneylerin insanlığa bir yararı olmadığın için mutlu bir son yazılması düşünülemezdi ki H. G. Wells bilimi sürekli yücelten bir yazar değildi. O bilimin karanlık yüzünü göstermeyi de severdi. Doktor Moreau’nun yapmış olduğu deneylerin elle tutulur bir yanı yok. Bunu bizim gözümüze iyice sokuyor Wells.
Kitaptan fazla bir bilgi öğrenemiyoruz. Neyi nasıl yaptığını hayal etmek zorundayız. Ama bu durum sizin kitap okuma hevesinizi kırmıyor. Gereksiz yere bilgi de vermediği için bir çırpıda bitecek bir kitap şeklini alıyor Doktor Moreau’nun Adası.
Genel anlamda okunabilecek bir bilimkurgu. Klasik olması zaten yeterli bir sebep. O zamanlarda böyle kitapların yazılıyor olması beni her zaman şaşırtmıştır. Sanki günümüzde daha yapılması mümkün olaylar işleniyorken o zamanlarda işlenen konular daha erişilmezmiş gibi geliyor.
Kitaba kesinlikle bir şans vermelisiniz.
İyi okumalar dileriz.
İlginizi çekebileceğini düşündüğümüz kitap yorumumuz: Aldous Huxley – Cesur Yeni Dünya
