“Evet, ‘Şimdilerde herkes mutlu.’ Çocuklara beş yaşında öğretiyoruz bunu. Ama başka bir şekilde mutlu olmak istemez miydin, Lenina? Başkaları gibi değil, kendi istediğin gibi.”
Bu nasıl bir öngörü Aldous! Nasıl bir dünya hayali bu?
Hatırlar mısınız? Cem Yılmaz bir stand-up gösterisinde çocuk siparişi ile ilgili anlatıyordu. Biraz Siyahi, biraz Asyalı gibi söylüyordu ve karışık istiyordu. İşte öyle bir dünya düşünün. Aslında sipariş üzerine doğmamış olsak bile çevremizde gördüğümüz insanlara veya kendimize benzetmeye çalışıyoruz yavrularımızı ama tercih hakkı tanımıyoruz. Çok acınası bir durum L
Yeni dünyamıza benzemiyor mu hikaye? Sorgulamadığımız o kadar çok şey var ki. Bilimde nasıl gelişmeler yaşanıyor biliyor muyuz? Ya sanat? Hiç tiyatroya gidiyor muyuz? Hayır. Çünkü AVM gezmekten vaktimiz kalmıyor bize değer katacak şeyleri yaşayıp düşünmek için. Şartlanmış gibi yaşadığımızı düşünüyorum. Pek bir farkımız yok aslında robotlardan.
Bu öyle bir dünya ki sadece mutluluk ve tatmin olmak üzerine inşa edilmiş. İstikrarlı bir toplum için hiçbir duyguyu önemsemeyen ve hissetmeyen bireyler üretilmektedir. Bu üretilen insan topluluğunda herkes mutludur çünkü aile, bağlılık, sanat ve hatta bilim bile yoktur. Şartlandırılarak yetiştirildikleri için mutlu olmamaları için bir sebep yoktur ortada.
Din hala var. Dine bir şey olmamış çünkü insanların bir şekilde korkup, ibadet etmesi gerekiyor. Ellerinde tutulmaları lazım.
Kitap bittikten sonra korku dolu gözlerle etrafınıza baktınız mı? Neyse ki “1984” kadar acımasız bir kitap değil. Daha hafif. Ama yine de suratınıza tokadı yiyeceksiniz. O tarihlerde bu kadar düşünüp ve gerçekleştiğini -kısmen de olsa- görmek korkutucu.
Ben çoğu şeyi sorguladım. Distopya türü bana büyük etki yapıyor. Kitap bittiğinde acaba? diye soruyorum kendime. Kim bilir belki de çılgın bir adamın distopya hayalinin ürünüyüzdür. Yoksa dünyanın bu kadar kötü olması mümkün olamaz.
“Aldous Huxley – Cesur Yeni Dünya” okunması gereken kitaplar arasında yer alıyor. Güzel bir distopya örneğidir.
İyi okumalar.
-Kızgın bir sesle konuşan Vahşi, ” Eğer Tanrı’ yı biliyorsanız niye onlara anlatmıyorsunuz?” diye sordu. “Tanrı hakkındaki bu kitapları niye vermiyorsunuz insanlara?”
+”Onlara Othello’ yu neden vermiyorsak, bunları da aynı nedenle vermiyoruz; eskiler de ondan, yüzlerce yıl öncesinin Tanrısını anlatıyorlar. Şimdinin Tanrısını değil.”
-“Ama Tanrı değişmez ki.”
+”İnsanlar değişir ama.”
