Rol Çalan Ceset Kitap Yorumu
Severim dedektif kurgularını ama Dave Gurney’li kurgular sanki daha iyiydi.
Bir şeyler eksikti bu romanda. Yavandı. Garipti ya da çok okumanın vermiş olduğu bir tatsızlık vardı bu kurguda. Kesinlikle yermiyorum, yanlış anlamayın. Sadece benzer olması canımı sıkıyor. Çok özgün bir hikaye yaratılamıyor sanırım bu tür konularda.
Langdon, Gurney, Poirot, Remzi Ünal, Nevzat…
Kitap çok ilginç başlıyor. Dur daha yeni başlıyoruz be yazar abi. Ne bu heyecan. Daha kimseyi tanımadan birisinin ölümüne şahit oluyoruz. Garip bir mektup buluyoruz. İçinde ne yazıyordu ki?
İlk sayfalarda ve sonralarında karakterlerin isimleri birbirine karışıyor. Özellikle de kardeş olanlarda. Yazar bilerek mi yaptı bunu yoksa yazım hatası mı anlam veremedim. Rahatsız ediciydi. Çünkü birkaç paragraf öncesine dönmem gerekti. Hoşlanmadım.
Hikaye aikido kursunda yeni kız ile başlıyor. Remzi abimiz yeni kızı -Tuğçen Yavaş’ı- arabasına alıyor. Keşke almasa mıydı yoksa bırakmasa mıydı? Anket yapılsa kıran kırana bir yarış içinde buluruz kendimizi. Ne tartışmalar yapılır. Harika olmaz mı?
Tuğçen garip bir şekilde öldürülüyor. Ama asıl garip olan şey karakterlerin Remzi Ünal’a karşı davranışları. Kıbrıslı da olmasa kitap heyecansız bir şekilde bitecekmiş.
Remzi Ünal dayak yiyor ve çok normal karşılıyor. Dayak yemesine sebep olan kadına karşı davranışları çok garip. Dayak attırana karşı ise sanki teşekkür edecekmiş gibi. Hangi dedektif bu kadar normal karşılar ve karşılanır? Düşünsenize; bir suç işliyorsunuz ve bir dedektif burnunu sizin işinize sokuyor ve siz oturarak bu adamın neler yapabileceğini bekliyorsunuz. Ben böyle bir olay ve saflık görmedim Langdon ve Gurney serilerinde.
Daha fazla anlatmak istemiyorum. Okumak isteyenlerin tadını kaçırmayayım. Kitabın arka kapak yazısını okumayın. Kitabın özeti orada yazıyor çünkü.
Kitap iki günde bitti. Bir günde de biter, gereksiz betimlemeleri okumazsanız. Bana masa, sandalye anlatacağına keşke karakter analizi yapsaydın.
Sevemedim. Tüm kitapları kitaplığımızda bulunuyor. Ne zaman sıra gelir yenisine bilemiyorum.
Kitabın bitişi güzeldi. Aikido antrenmanındayken aklından geçirdiklerini beğendim. Sırf sonu için okunabilir mi? Bilemiyorum. Vaktiniz varsa ve denemek istiyorsanız şans verebilirsiniz.
İyi okumalar dilerim.
İnsan parasıyla ne yaptığını az çok bilir, toplama işleminin sonucudur şaşırtıcı olan.
İnsan bir yere nereden girdiyse oradan çıkmalıydı.
